LME: Τα δύο πρόσωπα της τιμής αλουμινίου εν μέσω πανδημίας
Η περσινή ήταν μια από κάθε άποψη ταραχώδης χρονιά για τον κόσμο και φυσικά και για την τιμή πρωτόχυτου αλουμινίου στο LME που σαν τον Ιανό εμφάνισε δύο εντελώς διαφορετικά πρόσωπα μέσα στο έτος.
Η τιμή πρωτόχυτου κατέρρευσε τους πρώτους τρεις μήνες του 2020, καθώς πρώτη η Κίνα, μετά ο υπόλοιπος κόσμος, μπήκε σε lockdown ελέω COVID-19, γονατίζοντας τη παραγωγική δραστηριότητα σε όλον τον πλανήτη.
Ωστόσο αυτό που ακολούθησε από τις αρχές του καλοκαιριού και μετά ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Η ανάκαμψη των βασικών μέταλλων και δη του αλουμινίου ήταν το λιγότερο εντυπωσιακή. Από τις χαμηλές πτήσεις των $1.467/mt στα μέσα Μάιου η τιμή πρωτόχυτου αλουμίνιου στο LME άγγιξε πολυετή υψηλά στα $2.059/mt στο τέλος του έτους. 
Λόγω COVID-19, το φάντασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης που ταρακούνησε σε μεγάλο βαθμό τις αγορές πριν μία δεκαετία έκανε και πάλι την εμφάνισή του. Για άλλη μια φορά, η Κίνα χρειάστηκε διάσωση μέσω ενός τεράστιου πακέτου τόνωσης, το οποίο όμως διοχετεύτηκε κυρίως στους «πεινασμένους» για βασικά μέταλλα τομείς των κατασκευών και των υποδομών, στηρίζοντας την παγκόσμια ζήτηση. Ως αποτέλεσμα, ο ασιατικός γίγαντας έχει γίνει πλέον ξανά καθαρός εισαγωγέας αλουμινίου για πρώτη φορά μετά το 2009!
Η διαφορετική συμπεριφορά των μετάλλων τότε και τώρα έχει να κάνει με δύο κρίσιμες διαφορές που στήριξαν το ανοδικό ράλι παρά τις επιπτώσεις της πανδημίας. Πιο έμπειρη πλέον η ανθρωπότητα κινήθηκε με μεγαλύτερη ταχύτητα για να σώσει καταστάσεις. Την ίδια στιγμή ορισμένες υποβόσκουσες τάσεις βγήκαν -λόγω κορωνοϊού- με μεγαλύτερη ένταση στην επιφάνεια και αποτελούν τους βασικούς οδηγούς πίσω από τα πολυετή υψηλά των βασικών μετάλλων στο LME.
Προσφορά και ζήτηση «χτυπήθηκαν» εξίσου
Η πρώτη βασική διαφορά μεταξύ της φετινής πανδημίας και της οικονομικής κρίσης του 2009 είναι ότι έχει επηρεάσει και τη ζήτηση και την προσφορά.
Το πρώτο lockdown δημιούργησε τεράστια προβλήματα όσον αφορά στη ζήτηση από βασικές τελικές αγορές, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία και αεροδιαστημική, αλλά ταυτόχρονα προκάλεσε επίσης και πολλά κλεισίματα ορυχείων και μονάδων παραγωγής πρωτόχυτου αλουμινίου.
Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι η πανδημία «χτύπησε» και το ανακυκλωμένο αλουμίνιο, καθώς η αλυσίδα προμήθειας και επεξεργασίας σκραπ σε δευτερόχυτο μέταλλο αντιμετώπισε και αυτή τα δικά της προβλήματα.
Η ταυτόχρονη κρίση λοιπόν σε ζήτηση αλλά και προσφορά είχε ως αποτέλεσμα το φαινόμενο της υπερπροσφοράς στην οικονομική κρίση του 2009 να αποφευχθεί αυτή τη φορά και η αγορά να εμφανίζει συνολικά πολύ καλύτερη υγεία και ισορροπία.
Αυτή τη φορά λεφτά υπάρχουν
Η δεύτερη βασική διαφορά μεταξύ του 2020 και του 2009 είναι ότι δεν έχουμε πιστωτική κρίση. Με άλλα λόγια λεφτά υπάρχου!
Τα αποθέματα στο LME το 2009 είχαν σημειώσει μεγάλη άνοδο και πολύ γρήγορα, ωστόσο το ίδιο δεν συνέβη στην κρίση του COVID-19 όπου η αύξηση που έλαβε χώρα έγινε σε πολύ πιο λογικά πλαίσια.
Το πλεόνασμα μετάλλου λόγω των καλύτερων συνθηκών χρηματοδότησης παραμένει εκτός αγοράς τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους φυσικούς εμπόρους σε αντίθεση με το 2009 που έκανε ραγδαία την εμφάνισή του στο LME.
Συγκεκριμένα στη χρονιά του COVID-19, τα αποθέματα αλουμινίου στο LME αυξήθηκαν από τον Μάρτιο μέχρι το τέλος του 2020 κατά μόλις 176 χιλ. τόνους (περίπου 13%). Αντίθετα, τα «αφανή» αποθέματα (off-warrant) αυξήθηκαν κατά περίπου 820 χιλ. τόνους τον Νοέμβριο σε σχέση με τον Φεβρουάριο, όταν και το χρηματιστήριο μετάλλων του Λονδίνου άρχισε να δημοσιεύει αυτά τα νέα δεδομένα.
Αυτά τα «off-warrant» αποθέματα είναι μόνο η εμφανής κορυφή ενός «βουνού» από μέταλλο που κρύβεται στις στατιστικές «σκιές», ωστόσο η αγορά κινείται με τα επίσημα αποθέματα του LME, τα οποία εμφάνισαν πολύ μικρή άνοδο και δεν αιφνιδίασαν αρνητικά την αγορά όπως πριν 10 χρόνια.
Η «απανθρακοποιήση» ωφελεί το αλουμίνιο
Παράλληλα με τις επιπτώσεις του COVID-19, ενδυναμώνεται σταδιακά μία παγκόσμια τάση από την οποία το αλουμίνιο θα βγει ιδιαίτερα κερδισμένο. Το παγκόσμιο αφήγημα του σταδιακού περιορισμού του αποτυπώματος του άνθρακα, έχει χτιστεί σε μεγάλο βαθμό στην «πράσινη» παραγωγή και μετακίνηση, όπως επίσης και στον «πράσινο» λιγότερο ενεργοβόρο κτιριακό τομέα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι πολλά από τα κεφάλαια που διαθέτει η ΕΕ στα κράτη μέλη της στο πλαίσιο της αντιμετώπισης του COVID-19 συνδέονται με «πράσινες» επενδύσεις και δεν μπορούν διοχετευτούν αλλού.
Το ελαφρύ μέταλλο τόσο σε επίπεδο παραγωγής όσο και στους τομείς των «πράσινων» μεταφορών και της «πράσινης» δόμησης έχει κομβικό ρόλο. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η παραγωγή δευτερόχυτου αλουμίνιου έχει μειωμένες κατά 95% (!) ενεργειακές απαιτήσεις σε σύγκριση με την παραγωγή πρωτόχυτου, ενώ στον τομέα των μεταφορών το μεγάλο στοίχημα της ηλεκτροκίνησης είναι συνυφασμένο με το ελαφρό μέταλλο, η εκτεταμένη χρήση του οποίου θα δώσει μικρά σε βάρος οχήματα, τα οποία θα μπορεί να κινήσει με ευκολία ένας ηλεκτροκινητήρας.
Η τάση αντικατάστασης όμως μερών παραδοσιακών μετάλλων με αντίστοιχα αλουμινίου δεν λαμβάνει χώρα μόνο στα ηλεκτροκίνητα οχήματα αλλά σε οτιδήποτε έχει ρόδες και πατάει σε δρόμο, διότι πολύ απλά λιγότερο βάρος σημαίνει λιγότερη κατανάλωση και συνακόλουθα λιγότερο αποτύπωμα άνθρακα.
Στο ίδιο μήκος κύματος και στον τομέα της δόμησης τα αρχιτεκτονικά προϊόντα αλουμινίου ήδη παίζουν και αναμένεται να παίξουν ακόμη μεγαλύτερο ρόλο στην ενεργειακή θωράκιση υφιστάμενων και νεόδμητων κτιρίων.
Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και η συνεχής αυστηριοποίηση του νομοθετικού πλαισίου για τα αποτυπώματα άνθρακα που σταδιακά θα οδηγήσει όλο και περισσότερες εταιρείες και χώρες στο «πράσινο» μονοπάτι.
Είναι σημαντικό ότι πλέον και οι τρεις από τις οικονομικές υπερδύναμες του πλανήτη -η Κίνα, η Ευρώπη και, μετά την εκλογή του Joe Biden, οι ΗΠΑ- έχουν πλέον δεσμευτεί για ουδετερότητα άνθρακα.
Αυτό είναι εξαιρετικά θετικό για την κατανάλωση μετάλλων και δη του αλουμινίου, καθώς η «πράσινη» επανάσταση θα χρειαστεί μεγάλες ποσότητες μετάλλων για να ανθίσει!
